LoveStory: พรหมลิขิต

ว่าจะยังไม่โพสต์บทความ แต่สักหน่อย... หนีความจริงอยู่ค่ะ หนังสือบทสุดท้าย มันอะไรกันนักหนา ทำไมถึงเขีัยนต่อไม่ได้สักที เครียด...แอบนอกเรื่องมาอัพบล็อก ฮิ ฮิ

บทประพันธ์จากเรื่องจริง 2 เรื่องนะคะ เรื่องของหนุ่มสาวเป็นเรื่องหนึ่ง ที่เกิดขึ้นนานมากแล้ว 30-40 ปีที่แล้วได้ เรื่องตอนปลาย... กลับมาเจอกันอีกครั้ง เป็นเรื่องของอีกคู่หนึ่ง เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้วในงานแต่งงานคนรู้จัก เอาทั้ง 2 เรื่องนี้มามิกซ์รวมเป็นเรื่องเดียวกันเพราะสงสารคนคู้แรกมากๆ เลย อยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง เลยขอฝันแทนเจ้าตัวเค้าสักหน่อย คู่กันแล้วยังไงก็ย่อมไม่แคล้วกันหรอกค่ะ

พรหมลิขิต

หญิงสาวอายุ 16 ชายหนุ่มอายุ 17 ทั้งสองคนเรียนโรงเรียนเดียวกัน

หญิงสาวเก่งวิชาเลข เก่งภาษาอังกฤษ แต่ไร้ฝีมือด้านงานศิลป์

ชายหนุ่มอ่อนวิชาเลข อ่อนภาษาอังกฤษ แต่ก็มีดีอยู่วิชาศิลปะ

สองคนเจอกันตั้งแต่ชั้น ม.4 เป็นคู่รักที่ไม่เคยล่วงเกินข้ามขั้นของความเป็นนักเรียน

หญิงสาวสอนเลข สอนอังกฤษ ให้ชายหนุ่ม ชายหนุ่มช่วยเธอเสมอในวิชาศิลปะ
หญิงสาวและชายหนุ่มเลื่อนชั้นถึง ม.6 ต่างช่วยเหลือกันและกันให้เรียนจบ
เราสองคนจะเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน

คนสองคนรักกัน สัญญากันถึงวันแต่งงาน เรียนให้จบม.ปลาย เรียนให้จบมหาวิทยาลัย ชายหนุ่มจะหางานที่มั่นคง จะแต่งงานและอยู่กับหญิงสาวตลอดไป

หญิงสาวเรียนจบชั้นม.6 พ่อของเธอจัดงานแต่งงานให้เธอกับ…
ลูกชายเพื่อนสนิทของ ‘พ่อ’

หญิงสาวส่งการ์ดให้ชายหนุ่มทั้งน้ำตา
เขาไปร่วมงานแต่งงานในฐานะ ‘เพื่อน’ ที่ดี

สองคนจำต้องแยกจากกัน… มันไม่ใช่ความผิดของใครเลย

เวลาล่วงเลยกว่า 40 ปี หญิงสาว…
เข้าวัยสูงอายุ มีลูกชาย 1 คน และสามีของเธอเสียชีวิต

วันหนึ่งเธอได้รับการ์ดเชิญไปงานแต่งงานเพื่อนของลูกชาย เธอไปร่วมงาน…

เพื่อนของลูกชายเป็นเจ้าสาวที่สวยงาม พ่อของเธอ….
คือชายหนุ่ม… เขาคือชายสูงวัยที่ ‘เคย’ เป็นคนรักของหญิงสาวในครั้งก่อน

หญิงสูงวัย ชายสูงวัย เธอจำเขาได้… เขาจำเธอได้… ในทันที

นานมาแล้ว… เมื่อ 40 ปีก่อน ชายหนุ่มคนหนึ่งเก็บกลั้นความเสียใจจากความรักที่ไม่สมหวัง พยายามดำเนินชีวิตต่อไป ได้พบหญิงสาวที่ดี แต่งงาน ใช้ชีวิตคู่ จนถึงแม้จะมีลูกสาวที่น่ารัก แต่ในใจของเขาไม่เคยลืมรักแรกที่จากไป

ภรรยาของเขาพบรักใหม่ ชายที่จะรักเธอได้มากกว่าเขา สามีภรรยาต่างแยกทางกัน
เขาไม่เคยแต่งงานอีกเลยนับตั้งแต่นั้น...

เวลาล่วงเลยกว่า 40 ปี รักแรกกลับได้พบกันอีกครั้ง
ฝ่ายหญิง อายุ 56 ฝ่ายชาย อายุ 57
ต่างคนต่างไร้พันธะ คนสองคนตกลงแต่งงานกัน

ไม่มีสิ่งใดเลยจะเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของพวกเรา
ชายหนุ่มและหญิงสาวไม่เคยล่วงเกินกัน หญิงสูงวัยและชายสูงวัยก็เพียงใช้ชีวิตคู่
ไม่มีสัมพันธ์ทางกายล่วงเกินต่อกัน ทว่า...

มันคือความสุขของความรัก…

แม้ไม่มีสิ่งใดเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างกัน
แม้จะถูกพรากจากกันจนไกลแสนไกล แต่หากคือคู่แท้…

สายใยที่มองไม่เห็นได้ด้วยตา เส้นด้ายสีแดงที่ตัดอย่างไรก็ไม่ขาด
คนสองคนถูกลิขิตให้เกิดมาคู่กัน จะทุกข์ยาก จะพลัดพรากจากกันสักแค่ไหน
แต่สักวัน ต้องได้กลับมาอยู่เคียงคู่กันตลอดไป...

Story by Lalulalalulalala.