สวัสดีปีใหม่ 2554

สวัสดีปีใหม่ 2554

ขอให้ชาวไทยทุกคนมีความสุขมากๆ นะคะ

ศุภฤกษ์ เบิกดิถี ขึ้นปีใหม่

ขอชาวไทยทั้งผองครองสุขสันต์

เหนือ กลาง ใต้ เหล่าไทย พี่น้องกัน

จงสุขสันต์ครบครันวันยินดี

ขึ้นปีใหม่ พ.ศ. ห้าสิบสี่

ขอชาวไทยน้องพี่ทั่ววิถี

จงสำเริงสำราญแลเปรมปรี

สวัสดี ปีใหม่ ไชโย.

การนำบทกลอนไปเผยแพร่ต่อในเว็บไซต์หรือที่ใดๆ ก็ตาม ข้าน้อยอนุญาตค่ะ แต่รบกวนให้เครดิตผู้แต่ง Lalulalalulalala และทำลิงก์กลับมาที่ http://kawaii-so-cute.blogspot.com/ ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ปีใหม่แล้วมีความสุขกันมากๆ นะคะ ^_^

Lalulalalulalala.

กลอน: คำสัญญา

สัญญา

คำสัญญาจากปลายยอดหญ้า

คำสัญญาจากฟ้าสู่ฝัน

คำสัญญาจากห้วงดวงจันทร์

คำสัญญาจากฉันให้เธอ.

Lalulalalulalala.

แท็กซี่น่ากลัวจัง

เรื่องที่เจอมา เขียนเล่าไว้เล่นๆ แชร์ประสบการณ์ในบอร์ด แต่ดูเหมือนเพื่อนๆ จะชอบ (รึเปล่า?) บอกว่าตลกดี เราก็งงๆ อ่ะนะคะ ไม่รู้ว่าตลดตรงไหน แต่เอาเถอะ มีคนชอบก็ดีแล้ว เพราะงั้นก็ขอเอามาเล่าเก็บไว้ในบล็อกเป็นคอลเลคชั่นประสบการณ์สักหน่อยก็แล้วกันนะคะ ^^


แท็กซี่เดี๋ยวนี้น่ากลัวนะ

เมื่อวานมีธุระนิดหน่อย ตอนเกือบๆ เย็นต้องไปที่ สนง.ทนายความของพี่ชาย เราก็ขาหัก เลยขึ้นแท็กซี่ไป มีคุณพ่อกับคุณพี่สาวไปเป็นเพื่อน ไอ้เรานั่งหน้่ารถข้างที่นั่งคนขับเลย แล้วก็แบบว่า.....

บอกคนขับถึงที่หมายปลายทาง เห็นเแล้วล่ะว่าเขาคุยโทรศัพท์อยู่ แต่เขาก็โอเค ยอมไป เราก็ขึ้นรถ นึกว่าขึ้นรถแล้วจะวางโทรศัพท์ เลยไม่ว่าอะไร แต่ที่ไหนได้....

ไม่ใช่แค่ไม่วางโทรศัพท์ แต่มันหนักกว่านั้น คือ....

แท็กซี่เขาทะเลาะกับภรรเมียเขาอยู่ทางโทรศัพท์อ่ะค่า!! o_O!!

เสียงดังมากเลยอ่ะ เราก็นั่งใกล้ๆ หนวกหูสุดๆ ว่าจะลงแล้วล่ะ แต่เขาไล่แฟนให้วางสาย เพราะติดลูกค้า เราก็เห็นเขารับผิดชอบดีเลยไม่ลงก็ได้ แต่....

เราว่าแฟนเขางี่เง่ามากเลยอ่ะ ทั้่งที่แท็กซี่บอกว่าติดผู้โดยสารแต่แฟนเค้าก็ไม่ยอมวางหู แท็กซี่ก็ยิ่งโมโหหนัก ความเร็วรถก็พุ่งสูงขึ้นๆ (น่ากลัวมากๆ)

สุดท้ายแท็กซี่ฟิวส์ขาด บอกว่าจะโทรกลับไป นังแฟนเขาก็ถามว่าจะโทรกลับกี่โมง แท็กซี่ก็ว่า (เสียงดัง แก้วหูเราแทบแตก) บอกไป "ไม่รู้ ส่งผู้โดนสารเสร็จ" แล้วก็ตัดสายไปเลย

เราก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก พอวางสายแม็กซี่ก็หันมาถามทาง แล้วก็เสียงดุใส่เราด้วยอ่ะ (คาดว่าอารมณ์คลั่งค้างคา) ดุเราเสร็จก็ขับรถต่อไปด้วยความเร็วสูงมาก เราก็นั่งสวดมนต์ภาวนา ----เฮ้ย เราจะมีชีวิรอดไปจนถึงที่หมายหรือเปล่าเนี่ย---- (น่ากลัวมากอ่ะ-_-)

ผ่านไปสักพัก 5 นาทีได้ โทรศัพท์แท็กซี่ก็ดังขึ้นอีก....


กรี๊ดดดด!!! นังภรรเมียแท็กซี่โทรมาอีกแล้วอ๊า!!


แท็กซี่ก็ไม่คุยด้วย บอกว่าจะโทรกลับ แล้วก็วางสาย

เรานั่งอยู่ก็พยายามสวดมนต์คิดถึงพินัยกรรม (ที่ยังไม่ได้เขียน) ว่าขอให้ถึงที่หมายโดยปลอดภัย ขอให้มีชีวิตรอดกลับไปเขียนพินัยกรรมก่อนก็ยังดี (อย่างน้อยเงินค่าคลิกที่ลอยอยู่้ในแอดเซนต์มันก็เอามาเป็นค่าทำศพได้นะ)

แท็กซี่วางสายปุ๊บ ไม่ถึงนาที โทรศัพท์ดังอีกแล้ว

--เฮ้ย อิปลวก!! (ขอเลียนแบบคนด่า Tag FB นิดนะค่ะ~_^') มันจะโทรมาอะไรกันหนักกันหนาเนี่ย เกิดแท็กซี่มันโมโหขับแหกโค้งเราก็ซวยดิ--- น่ากลัว สยดสยองมากเลยอ่ะ


แท็กซี่ก็รับโทรศัพท์ ยัยแฟนเค้างี่เง่ามากเลยอ่ะ โทรมาถามถามต่ออีกว่าจะโทรกลับเมื่อไหร่ (หูย...เราเป็นแท็กซี่นะเราหย่าไปแระ ผู้หญิงอะไรเนี่ย พูดไม่รู้เรื่อง น่ารำคาญมาก-*-) แท็กซี่ก็ประชดไปเลยว่า

"ท่านครับ ผมไม่ได้ทำงานโรงงานครับจะได้รู้ว่าเวลาเลิกงานว่างกีโมงจะโทรหาได้น่ะ!!" เสร็จแล้วก็ตัดสายไปอีก

เราก็นั่งสวดมนต์ คิดในใจว่า ทำไมมันไม่ปิดเครื่องไปเลยว้า~

นั่งสงบผ่านไปสักห้านาทีเสียงโทรศัพท์ดังอีกแล้ว --เฮ้ย!! ทำไมมันไม่้ปิดเครื่อง แล้วเราจะมีชีัวิตรอดไปถึงที่หมายไหมเนี่ย-- น่ากลัวมากอ่ะ

แต่ปรากฏว่าคราวนี้ที่โทรมาเป็นใครก็ไม่รู้ มิใช้ศรีภรรยาของเค้าอ่าค่ะ แท็กซี่คุยไปแป็บก็เหมือนจะอารมณ์ดีขึ้น (หรือมิงั้นอาจเป็นศนีภรรยาน้อย เลยอารมณ์ดี) สปีดของรถก็ช้าลง (เราก็ถอนหายใจโล่งอก) พอวางหูก็เริ่มเข้าสู่ภาวะปกติ

แล้วเราก็ถึงที่หมาย เอาชีวิตรอดมาได้.... อย่างหงุดหงิดรึเปล่าก็ไม่รู้สินะคะ -_-